मेरो गुरु लक्ष्मणजी

*बलराम आचार्य (सञ्चालक) गोरखा डिपार्टमेन्ट स्टोर इटहरी
हिजोआजको समयमा अर्काको हित र प्रगति–उन्नति चाहने व्यक्ति नगन्य भेटिन्छन् । तर, अर्कालाई आपत–विपतसँगै अर्काको हित, प्रगति र उन्नति चाहने व्यक्तित्व हुनुहुन्छ, उद्योगपति लक्ष्मणजी तापडिया । लक्ष्मणजी जितेन्द्र चामल उद्योग र खुकुरी तेल उद्योग दुहवीका सञ्चालक हुनुहुन्छ ।
उहाँ परिवारको जेठो छोरा हो । उहाँसँगै अरू तीन भाइ हुनुहुन्छ । उहाँले मलाई यति धेरै नजिक राख्नुहुन्छ, उहाँहरू चार भाइ भए पनि मलाई पनि प्लस गरेर पाँच जना दाजुभाइ मान्नुहुन्छ । उहाँ अत्यन्तै सङ्घर्ष गर्नेे व्यक्तिमा पर्नुहुन्छ । मैले सुने अनुसार उहाँका बाबु गाउँ–गाउँमा गएर उत्पादित कृषि सामान खरिद गरेर घोडामा ल्याउनुहुन्थ्यो । अनि, त्यसलाई बिक्री गरेर मुनाफा आर्जन गर्नुहुन्थ्यो ।
बाबुले सङ्घर्ष गरेको सिकाइले गर्दा अहिले लक्ष्मणजी पनि दैनिक १४ घन्टासम्म आफैं काममा खटिनुहुन्छ । ५८ वर्षीय उहाँ व्यापारमा मात्र होइन, सामाजिक कार्यमा पनि उत्तिकै सक्रिय हुनुहन्छ । समाजका सबै वर्ग–समुदायसँग मिल्न सक्ने मिजासिलो स्वभावको व्यक्तिमा उहाँ पर्नुहुन्छ । पूर्वाञ्चलका टप टेन उद्योगीमा पर्ने भए पनि उहाँमा म ठूलो हुँ भन्ने भावना फिटिक्कै छैन ।       

उहाँमा व्यापार–व्यवसाय गर्दा पूरै सेवाको भावना लिएर गर्नुपर्छ भन्ने सोच छ । उहाँ कहिल्यै कसैलाई झुक्याउने कल्पना गर्नुहुन्न । व्यापार–व्यवसायमा उहाँको सेवाको भावना हुनुपर्ने, अनाश्यक तरिकाले पैसा असुल्न नहुने, स्वच्छ मन हुनुपर्ने र निरन्तरता हुनुपर्ने मुख्य सिद्धान्त हुन् । उहाँसँग मेरो २०४० सालताका सङ्गत गर्ने मौका मिल्यो ।  त्यो बेला उहाँको बेलबारीमा अर्जुन स्टोर थियो । म मोरङ रमाइलोको जहदामा काँटा गर्थे । काँटा गर्ने क्रममा उहाँकैमा समान बिक्री गर्थे । त्यही बेलादेखि उहाँसँग मेरो सङ्गत भएको थियो । उहाँकै सङ्गतले गर्दा म पनि सफल  व्यापारी भएको हुँ भन्ने लाग्छ । मैले मेरो व्यापारको आदर्श गुरु पनि उहाँलाई मान्ने गर्छु । अहिले पनि आपत्तविपत्त आइलाग्दा र समस्या पर्दा लक्ष्मणजीलाई नै हरेक समस्या सेयर गर्ने गरेको छु । उहाँले हरेक समस्या समाधानका लागि सहज आइडिया दिने गर्नुभएको छ ।
प्रस्तुति :  अम्बर